De firma Wilm noemt zich met recht een juweliersdynastie. Toen Friedrich de Grote in 1767 bij zilversmid Johann Lieberkühn de opdracht gaf een zilveren servies te ontwerpen beviel een ontwerp van leerling Gottfried Ludewig Wilm het beste. Met het geld dat Wilm verdiende met deze opdracht kon hij de stap maken om zich als zelfstandige te vestigen in Berlijn. Zijn zoon Heinrich Ludwig Wilm onderscheidde zich door een tabaksdoos voor Napoleon te maken. De derde generatie; Hermann Julius Wilm was een tijdgenoot van Gustav Fabergé en dankzij hun vriendschap kon er ook handel gedreven worden met Moskou en Sint Petersburg. Dit culmineerde in de overname van de Firma Paul Telge, toentertijd hofleverancier voor het Roemeense en Bulgaarse hof.
Ook de daarop volgende Wilms’, Johann Paul en Ferdinand Richard, zijn in de voetstappen van hun voorgangers getreden door de mooiste juwelen en voorwerpen te creëren. Het was Ferdinand Richard Wilm die samen met architect Peter Behrens zilver als materiaal voor gebruiksvoorwerpen herontdekte en met een voor zilveren voorwerpen specifieke stijl volgens de nieuwe zakelijkheid kwam. Hij was ook degene die de hoofdvestiging van de firma na de Tweede Wereldoorlog verplaatste van Berlijn naar Hamburg.
In 1967 nam de zesde generatie, Johann Renatus Wilm het bedrijf over en hij concentreerde zich met name op de vervaardiging van exclusieve juwelen met een nadruk op edelstenen. In 1990 kwam er onder leiding van de jongste generatie een dependance op Duitslands geliefde vakantie-eiland Sylt en sinds 1997 staat Mark Andreas Wilm aan het roer van de gehele firma.
De juwelen van de het huis Wilm zijn vaak te herkennen aan het gebruik van edelstenen in de mooiste kleuren. Grote edelstenen worden niet geschuwd en dat geeft de juwelen vaak een uitbundige uitstraling. De combinatie van het uitstekende vakmanschap en de degelijke manier waarop men in Duitsland juwelen maakt resulteert in tijdloze sieraden.
